Make your feet wet and roll them sushi's!

95% ... bijna helemaal opnieuw opgeladen.

Woensdagavond een klein stukje van de voetbalmatch Noorwegen-Duitsland meegepikt. Al was ik meer onder de indruk van de 11 tv-schermen in het kleine sportcafétje bij ons op de hoek dan het eigenlijke spel. Uiteindelijk won Noorwegen met 1-0 en besloot Florian, de Duitse jongen uit de klas, wijselijk die avond zich als Zwister uit te geven.

De volgende voormiddag gaf Elizabeth opnieuw een discussierijke les over 'the right to participate' en hoe kinderen onderworpen worden aan een hele resem tests.

Tijdens deze cursus moeten we elk de cultuur en opvoeding van ons land voorstellen en donderdag was het de beurt aan het 'gastland'. Marita en Christina 'Kiki' leidden ons door Noorwegen, langs watervallen en fjorden, naar de typische klederdracht die de straten van Oslo kleuren op 17 mei (en dan zijn we al thuis...), tot de uitbundige laatstejaars, die 3 (!) weken uittrekken om het einde van hun 'secondary school' te vieren. Erg vergelijkbaar met de doop en ontgroening bij onze studentclubs aan de universiteit of hogeschool: vetzakkerij, grappige en uitdagende opdrachten en feesten.

Die avond aten Aniek en Jerney opnieuw bij ons (gezellig én kostendrukkend). En ein-de-lijk kon Toon zijn befaamde puree maken. Volgende keer kopen we toch best wat meer aardappelen... de pot werd nog net niet uitgelikt, wat alleen maar positief opgevat kan worden: erg lekkere puree en minder smerige vaat achteraf.

Vrijdag zagen we Geir nog eens en het kwikke grijze mannetje wist ons allen te boeien met zijn les over 'Culture and Language'. De les is iedereen zelfs zo goed bevallen, dat het merendeel van de klas besloten heeft 'taal en communicatie' als onderwerp voor z'n "small paper" te kiezen. Of zou het kunnen dat de lekkere koekjes die hij meehad onze mening beïnvloed hebben?! Zo'n lieve docent he, die Geir (uitgesproken als G-Franse 'g'-aïr).

Vorige woensdag verjaarde Anni Finland (26). Ze nodigde ons vrijdagavond uit om sushi te eten op het kleine, maar erg mooie appartementje dat ze deelt met haar vriend (Anni en Jani, als dat niet voorbestemd is). We zouden om 17.30 afspreken aan het Nationaal Theater. Overmoedig trok ik erheen met mijn zwarte laarsjes aan ('zwarte kousen met zolen' zoals ik ze ook wel eens noem), aangezien ik de laatste dagen het gevoel had dat ik al wat gewend was geraakt aan de Osloiaanse koude. Overmoedig, daar zeg ik het juist, want na 5 minuten wachten op enkele laatkomers werd het duidelijk dat mijn voeten nog steeds niet koudebestendig waren. Naarmate de tijd verstreek, verloor ik meer en meer gevoel in mijn halfdode tenen. Na 20 minuten wachten stond ik op het punt door mijn voeten te zakken, als dat dan al mogelijk is, toen Isabel Zwitserland met haar brede glimlach aankwam gestapt. En dat was echt geen seconde te vroeg. Of te laat.

Die avond werd ik, na het maken van 'een rijstrolletje,' samen met de helft van de aanwezigen sushi-ontmaagd -congratulations, you're no sushi virgin no more!- en het was best wel lekker!

Na een gezellig avondje trokken Toon en ik net iets te laat naar huis ('He jammer, ik haal mijn 8 uren slaap niet meer...) om de volgende morgen op tijd klaar te staan voor de bus. Destination: Konsbergen Skicenter. De studentenvereniging van de hogeschool organiseerde een ski-uitstapje en na al die sneeuw de voorbije weken te hebben horen kraken onder m'n schoenen begon het snowboardgevoel al lichtjes te prikkelen in mijn buik (er was nog net genoeg plaats naast de misselijkheid).

Na een goed uurtje op de bus, wat naast vele foto's van de Noorse wouden, vele foto's van de Noorse sneeuw opleverde, kwamen we aan bij een klein skigebiedje. Na lang gesukkel met het materiaal stonden Toon en ik allebei klaar op ons board... dat 'regular' (links voor) ingesteld stond. Even inwisselen voor 'groovy' (knipoog naar de broer) en dan kon de sneeuwdag eindelijk beginnen (ondertussen was het al 12.30). Die dag zat er al heel snel weer op.

's Avonds bij Aniek Holland een lekkere pizza in de oven gestoken (neen, geen reuzenexemplaar) en dan maar vroeg naar huis vertrokken. Om de een of andere reden ga ik 's avonds steeds later dan gepland slapen. Een laptop en internet werken behoorlijk verslavend. En daar gaan mijn '8 uurtjes slaap' dan.

-Even tussendoor: heel wat mensen hier leven en werken voor het reizen. Onze docenten leefden al, een samenraapsel van allemaal, in Japan, USA, Ethiopië, Frankrijk, Lapland (ook al horen de 'Lappen' dat niet graag en worden ze liever Sami genoemd), Liberië en dan vergeet ik er nog. Anni en Jani hebben ook al heel wat van de wereld gezien en een Zweed die ik gesproken had, had Australië, Nieuw-Zeeland, Bali en het Midden-Oosten al (meermaals) bezocht. Een jaloers gevoel knaagt wat in mijn maag (de snowboardprikkels hebben wat plaats gemaakt), ook al mag ik helemaal niet klagen. Hier in Oslo.

Deze voormiddag (zondag) werkten Toon, Gerd, Tinne België (uit Antwerpen) en ik aan de presentatie van onze cultuur en opvoeding. Het wordt een hoekenwerk over 4 thema's, zijnde toerisme, aardrijkskunde en staat, het lagere schoolleven en diversiteit en differentiatie. De (toekomstige) leerkrachten die dit lezen, zullen wel weten wat ik bedoel. Voor de anderen: onze medestudenten zullen zelf de 'leerstof' kunnen verwerken tijdens een soort doorschuifsysteem, in plaats van een 20 minuten durende presentatie die we zouden geven aan het bord.

In de namiddag hadden we (België, Nederland en Zwitserland) het idee Bygdoy te bezoeken, waar je typische Noorse huizen en kerken kan vinden. De koude verraste ons echter en het feit dat we niet meteen vonden waarvoor we kwamen (toegegeven, we hebben misschien maar 1 minuutje gezocht, maar het was wel erg koud) droof ons in de warme armen van Deli de Luca. Daar heb ik kunnen genieten van mijn overwinning (ik won een weddenschap van Toon -10 chipsjes, kom zeg!) and the victory tasted oh so sweet...

's Avonds (kan je het al raden?) samen gekookt en gegeten en de vaat gedaan. Maar het isj togg ook soow ggezelligg he sjamen!

2 weken al. Tijd, sta stil. En... nu!