hamer op de kop

Waar mijn berichtje vorige keer eindigde, pik ik de draad weer op: ik ben nog steeds niet 100% lekker.

Zaterdag veel geslapen en wat naar Ally Mc Beal gekeken -dit is dan ook mijn nieuwe slaapritueel geworden- om de volgende dag helemaal fit er tegenaan te kunnen gaan.

Na zondag wat schoolwerk te verrichten en de mooie, zonnige dag voorbij te zien gaan, stelde ik Toon en Gerd voor ons 'eindhalteproject' toch uit te voeren, ook al werd het al wat donkerder.

- Eindhalteproject = neem de metro, stap uit bij de laatste halte en laat je verrassen door de (hopelijke mooie en interessante) omgeving.

Blijkbaar had ik net iets te lang binnengezeten, want van zodra ik de sneeuw onder mijn snowboardschoenen hoorde kraken, is de glimlach geen moment van mijn gezicht verdwenen (de verschrikte gezichten niet meegerekend wanneer Toon me een paar keer in de diepe sneeuw deed verdwijnen). We trokken naar Frognesteren en daar heb ik volop genoten: het uitzicht, de koude lucht, de overvloed aan sneeuw, mijn improvisatieslee (een plastieken zakje), de felwitte (bijna) volle maan en het koffietje om de avond mee af te sluiten.

Maandag was er geen les gepland en zo werd het alweer een het-is-veel-te-mooi-weer-om-te-werken-voor-school-en-binnen-te-zitten-maar-wat-moet-dat-moet-dag. 's Avonds zochten we Jerney en de andere meisjes op en bakten Nederland en België samen pannenkoeken.

De les die we dinsdag kregen, Music and Identity, klonk veelbelovend, maar werd uiteindelijk een voorlees-2,5-uurtjes van een nieuwe docent, Jan Sverre. De voorbije lessen is het discussiegebeuren heel wat afgezwakt (om niet te zeggen dat het verdwenen is) en dat vinden we best jammer. De interactie tussen studenten van verschillende culturen en nationaliteiten lijkt me net het pluspunt van de hele zaak.

- Het is al zover gekomen dat ik in het Engels én het Hollands denk. Hoor ik me sjaaves denke wat ik eggt niet magg verggete de dagg nadien en dan denk ik van "Nau, kom op joh, doe effe normaal".

Tijdens de pauze heb ik gauw even de loopband in de sportzaal van de campus uitgeprobeerd. Deze wordt de studenten van de internationale klas gratis aangeboden (echt, nog geen enkel slecht woord over mijn avontuur hier).

Daarna volgde een uitstap naar het internationale museum, dat onderdak biedt aan de 6 grote wereldgodsdiensten, namelijk het boeddhisme, hindoeïsme, christendom, sikhisme, jodendom en de islam. De gids nam ons mee (eerst schoenen omruilen voor slofjes, je handen wassen en waar nodig je haar bedekken met een doek) op een één uur durende religieuse reis: in het museum zijn de heilige gebouwen die je in Oslo vindt in verkleinde versie nagebouwd.

Aangezien we na enkele dagen op onze kamer nog wat hebbedingetjes misten, trokken sommigen er nog eens met de IKEAbus op uit. Tot onze verbazing reed de bus deze keer een andere richting uit, waardoor we bij een ander filiaal uitkwamen en ik zo mijn voorraadje appels niet kon aanvullen. (Tijdens mijn vorige IKEAbezoekje kocht ik een 4-tal goeie appels, die ik in de supermarkt nog niet echt gevonden heb.) Ik kwam wel met het snoezigste plantje naar huis. Het is misschien niet eetbaar, maar wel groen.

Opnieuw wat misselijk en opnieuw, na een Ally'tje, vroeg in bed gekropen.

Deze morgen een interessante les gevolgd over de evolutie van de kijk op childhood. Elizabeth, docent nummer 4, nog eentje te gaan, verwelkomde ons met een vriendelijke glimlach en ... discussies (joepie!).

Nu ik hier al enkele dagen ben, heb ik al wat geleerd (soms al doende -zijnde: door de fout wel te maken):

- Vergeet je sleutelkaart niet wanneer je je gang verlaat, anders geraak je niet meer binnen (gelukkig hebben we al een code ontdekt die de gangdeur ook opent).

- De zware deuren moet je open dúwen, niet trekken (en best met beide, lege handen en misschien zelfs met je schouder er tegenaan).
- Wacht even (of blaas alleszins even) wanneer je thee, koffie en/of soep wilt drinken: ook in Oslo kan je je tong verbranden (meerdere malen na elkaar zelfs).
- Matig de hoeveelheid blauwebessenconfituur op je boterham, anders schrik je van je eigen spiegelbeeld met knalblauwe tong (en ook je vingers blijven niet gespaard).

- Vergeet je 'na 10 koffies krijg je er 1 gratis'-kaartje niet af te stempelen bij Deli de Luca, anders worden het minstens '20 koffies en 1 gratis' (niet dat ik dat erg vind).

Met deze handige tips sluit ik dit berichtje af. Hopelijk voel ik me bij mijn volgende verslaggeving opnieuw kiplekker.